انتقال حرارت جابجایی طبیعی در سیال فوق بحرانی در کانال های عمودی شار ثابت و دما ثابت

اهمیت پژوهش پیرامون خصوصیات سیالات فوق بحرانی با درنظر گرفتن افزایش کاربرد آن ها در صنایع مختلف غذایی، شیمیایی، پلیمر، نفت و گاز بیش از پیش آشکار می گردد. یکی از مهم ترین خصوصیات این گونه سیالات که پژوهش های اندکی درباره آن صورت گرفته، ضریب انبساط حرارتی (?) می باشد. در اکثر فرایندهایی که این مولفه در آن ها کاربرد دارد، از فرض گاز ایده ال استفاده شده است. ضعف این مدل آن است که در محدوده نقطه بحرانی، قادر به پیش بینی صحیح ضریب انبساط حرارتی نمی باشد. به همین دلیل در پژوهش حاضر به منظور تعیین ضریب انبساط حرارتی، از معادله حالت ردلیش کونگ استفاده گردیده و رابطه ا ی جدید که تابع دما، فشار و ضریب تراکم پذیری می باشد، استخراج شده است. مقایسه رفتار منحنی های حاصل از این رابطه با مقادیر تجربی مطابقت خوبی را نشان می دهد. علاوه بر این انتقال حرارت جابجایی طبیعی سیال فوق بحرانی در کانال عمودی در دو حالت دیواره های دما ثابت و شار ثابت به صورت عددی مورد مطالعه قرار گرفته است. معادلات حاکم به روش حجم محدود و بر پایه الگوریتم سیمپل حل گردیده و پس از اعتبارسنجی با مطالعات پیشین، مشخصه های جریان و انتقال حرارت بدست آمده اند. در ادامه به مقایسه مشخصه های جریان و انتقال حرارت به ازای ضریب انبساط حرارتی بدست آمده با فرض گاز ایده آل و مدل بهینه بدست آمده در قسمت قبل، که مبتنی بر معادله حالت ردلیش کونگ است پرداخته شده است. در انتها روند تغییرات ضریب انتقال حرارت با فاصله گرفتن سیال از نقطه بحرانی مورد مطالعه قرار گرفته است.